کنترل
کنترل امیرحسین به جای باطری کنترل تلویزیون علاقه خاصی داره، بازش می کنه و باطری هاشو نگاه میکنه. امروز دیدیم درب جای باطری نیست. بابایی امرحسین را صدا میکنه و پشت کنترل را نشونش میده و می پرسه:"پسرم در اینو کجا گذاشتی". امیرحسین خیره خیره بابایی را نگاه میکنه و میره. یکم که فاصله میگیره بر میگرده و بابایی را نگاه میکنه تو مایه های اینکه نمی دونم! بابایی میگه:" مارو باش. این بچه از کجا بدونه!" و مشغول تماشای تلویزیون میشه. دو دقیقه بعد امیرحسین میاد پیش بابا و در جا باطری را میده بهش!
بابایی:
من:
امیرحسین:
شبیه این ماجرا یکبار دیگر اتفاق می افته! یکبار امیرحسین با بیسکویت رنگارنگ میره سراغ بابایی که تو اتاق روی تخت خوابیده بوده. بابایی هم چون وقت صبحانه امیرحسین بوده بیسکویت را از امیرحسین بازی بازی میگره و میندازه اونر تخت زیر پنجره. بعد از صبحانه به امیرحسین میگه :"بابا جون برو بیسکویتت تو اتاق ما انور تخت زیر پنجره است. بیار برات بازش کنم". امیرحسین راه می افته. بابا هم که فکر نمی کرد امیرحسین مفهوم این آدرس را فهمیده باشه منتظر بود پسرکوچولو دست خالی بیاد یا منصرف بشه و بره دنبال کار دیگه. اما در نهایت تعجب امیرحسین با رنگارنگش برگشت و آورد داد به باباش تا براش باز کنه!نکته جالبش اینه که امیرحسین اصلا ندیده بود باباش رنگارنگشو کجا گذاشته.
و باز هم ما:
و باز هم ما:
و اینبار امیرحسین:
