افتخار

به بهانه میلاد امام جواد _علیه السلام

یاد خاطره ای از مشهد افتادم.

امیرحسین بغلمه. توی رواق دار الزهد. به سمت نزدیک ترین جا به مضجع شریف آقا میرم. با امیرحسین ابتدا سلام میدیم. و بعد میریم کنار دیوار می ایستم. این اوین باریه که احساس می کنیم دست خالی نیومدم! گرچه دفعه قبل که با آقا عهد بستم گناه نکنم اما بازم کوله ی گناهام و قصوراتم رو ی زمین میکشه. اما شرمنده نیستم! به آقا عرض ادب می کنم و میگم! آقا جان این پسرکمه که از شما متوسل به خدا شده بودم. ممنونم آقا. اسمشم به نام جد بزرگوارتون "حسین" گذاشتیم. بغضم می ترکه...